Urlop wprawdzie spędzaliśmy nad Gardą (z bazą wypadową nad nieodległym od niej Lago di Ledro - wpis wprowadzający TUTAJ), a Garda z Dolomitami zbyt wiele wspólnego nie ma. Są to jednak lokalizacje poniekąd nieodległe. Na pewno bliżej w Dolomity znad Gardy niż z Polski...
Czemu właściwie pojechaliśmy na urlop do Włoch, a konkretniej nad Gardę? Odpowiedź jest w sumie prosta - bo Zuza i Miki tam się wybierali. Zgadałyśmy się w maju, na rowerach, ona ot tak, wspomniała, jakie mają plany na urlop, ja ot tak, spytałam, kiedy dokładnie im ten urlop wypada, Zuzu więc ot tak, dopytała: a co, chcielibyście z nami? Oni wprawdzie mieli klepnięte urlopy w pierwszej połowie września, my dopiero w drugiej, ale oni dość szybko zadeklarowali, że spróbują przesunąć. I przesunęli.
Dobra, rower rowerem, plany na włoski urlop planami, ale nie może być tak, żeby przynajmniej raz w roku nie zajrzeć w Taterki. Wyjazd jest to dość spontaniczny, wprawdzie trwa długi weekend sierpniowy, ale niechcący sobie zawaliłam robotą sobotni wieczór. Pakujemy się niedzielnym rankiem, a dojeżdżamy jakoś pod wieczór. Rodzi się zatem pytanie, gdzie spać.
Po przejechaniu dwóch szlaków: Rowerowego Szlaku Orlich Gniazd oraz Velo Dunajca, zupełnie już wkręciłam się w tę formę aktywności. Dodatkowo znałam już mniej więcej zakres swoich możliwości, jeśli chodzi o liczbę pokonywanych dziennie kilometrów. Dunajec przejechałam samotnie, mniej więc miałam już obaw związanych z wyruszaniem na tego typu szlak bez towarzystwa.
Na Pilsku byliśmy i... nie byliśmy jednocześnie. W lutym zeszłego roku bowiem dotarliśmy na tak zwany polski wierzchołek. Mgła, padający śnieg, wiatr i zbliżający się wieczór udaremniły dotarcie na właściwy. Ten polski wierzchołek, to zasadniczo żaden tam wierzchołek Pilska, ot, wchodziło się na niego, gdy nie wolno było przekraczać granicy, bo szczyt Pilska leży już nieco za nią. Bardzo blisko leży, więc niby można sobie zaliczyć, no ale uwierało nas trochę to Pilsko, bo dziwnie tak niby być, ale jednak nie być. Żadna to oczywiście góra, której osiągnięciem możnaby się jakoś szczególnie chwalić, tak po prostu naturalnie mieliśmy w głowie, że Pilsko czeka na naszą poprawkę.
